استاد ایلیا «میم» رام الله

هر غذای خوبی برای شما خوب نیست چون بدن انسان‏ها با غذا‏ها یكسان رفتار نمی‏كند. تعیین اینكه یك ماده غذایی چه خاصیتی دارد بسادگی ممكن است اما گفتن اینكه آن ماده ی غذایی بر همه انسان‏ها تأثیری یكسان یا حتی مشابه دارد درست نیست. این بدن شماست كه تصمیم می‏گیرد هرغذایی را چگونه بپذیرد و چه تأثیراتی را از آن قبول كند و این چشم شماست كه در قدم اول یك غذا را برای بدن معنا می‏كند. جسم می‏تواند آب خالی را هم به مواد بسیاری تبدیل كند و تأثیراتی از آنها بگیرد كه ظاهراً در آنها نیست. می‏تواند از زهر دارو را استخراج كند و یا دارو را به زهر تبدیل كند و بنابراین با خوردن دارو مسموم شود. شعور جسم، اگر موافقت نماید می‏تواند از نمك شیرینی را بگیرد و نان را به جای گوشت بخورد. پس با ذهنی آماده غذا بخورید، زیرا در این صورت غذای خوب اثر خوب‏تر را بر شما خواهد گذاشت و اگر با ذهن ناهماهنگ غذا بخورید، اثر خوب غذا در شما به بدی تبدیل می‏شود و تأثیرات بد غذا هم در شما بدتر خواهد شد. (1)

وقتی در زمینی مرده‏ ها را خاك می‏كنند به آنجا قبرستان می‏گویند. پس وقتی كه بدن خود را به غذاهای مرده، غذاهایی كه خالی از نور و حیات است، انباشته می‏كنید، بدن خود را به قبرستان تبدیل كرده‏‏اید. درون قبرستان انباری از میكرب‏ها و آلودگی‏ها و تعفن‏ها وجود دارد. قبرستان جای مردگان است و نه زندگان… زندگان عموماً در جایی هستند كه لااقل آب به اندازه كافی هست. پس باندازه كافی آب بخورید تا جسمتان زنده بماند. با آب كافی می‏توانید یك قبرستان را به گلستان تبدیل كنید و می‏توانید همه تعفن‏ها و آلودگی‏های آنرا بشویید و به آن زندگی دوباره بدهید. (2)

غذاهای مصنوعی، بدن‏های مصنوعی می‏سازد و بدن‏های مصنوعی، قادر به زندگی طبیعی نبوده و نشانه‏ های طبیعی را ندارد. (3)

اگر پای درختی زیاد نمك بریزی چه می‏شود؟ وقتی زیاد نمك می‏خوری با جسم‏ات همین كار را می‏كنی و جسم‏ات شور شده و حاصلخیزی آن كم می‏شود. (4)

جسم تو مثل بچه ذهن تو است. می‏توانی آن را هر طور كه می‏خواهی بار بیاوری یا اینكه رهایش كنی و بگذاری مثل گیاه خودرو و علف هرز رشد كند. این بچه را می‏توانی مقاوم، انعطاف پذیر و نرم، قوی و مستحكم و هوشمند و فعال بار بیاوری یا اینكه مانند بچه‏ ای ضعیف و بد اخلاق و شكننده آموزشش دهی. (5)

سلول‏های بدن انسان مثل ماهی در آب غوطه ورند. اگر آب كم باشد یا غلیظ و پر املاح باشد، حیات ماهیان به خطر می‏افتد. (6)

انتظار نداشته باشید كه با تغییر غذا‏ها و مثلاً گیاهخواری ناگهان معجزه ‏ای در جسمتان اتفاق بیفتد؛ اما می‏توانید با تغییر آهسته غذاها بدن را برای تجربه تدریجی یك معجزه آماده كنید.(7)

رابطه تو با چیزی كه می‏خوری و نگاهی كه درباره آن داری، تعیین‏ كننده اثراتیست كه از آن به تو می‏رسد. (8)

قبل از آنكه غذا در شكم‏ات هضم شود آنرا در چشم‏ات هضم كن چون اگر چیزی را ابتدا چشم تو هضم نكند، هرگز در تو هضم نمی‏شود و تو را بیمار می‏كند.(9)

به غذایت خوب نگاه كن. آنرا دوستانه بخور و به آن احترام بگذار.(10)

تو نمی‏دانی اندازه چه قدر است كه به تو بگویم اندازه بخور و نمی‏دانی نیاز واقعی‏ات چیست كه بگویم بر حسب نیازت بخور. اگر جسم‏ات بیمار و آلوده است چگونه بگویم كه با جسم‏ات مشورت كن. اما در ساده خوردن و كم خوردن و آهسته خوردن خطری نیست و بلكه درمان است. در طبیعی خوردن شفا هست پس طبیعی بخور.(11)

زیاد نخور. كم نخور. زیاد كم بخور. كم زیاد بخور.(12)

آهسته غذا خوردن كافی نیست. با ذهنِ آهسته غذا بخور. هنگام غذا خوردن رابطه‏ ای بین خوراك‏های جسمی و ذهنی تو بر قرار می‏شود و افكار تو مثل ادویه‏ هایی هستند كه می‏توانند به كلی كیفیت و تأثیر چیزی را كه می‏خوری عوض كنند.(13)

برای نورخواری، از غذاهای زنده و نورانی تغذیه كن چیزهای نورانی بخور، كلام نورانی بگو و به اندیشه‌های نورانی بیندیش. پس غذاهای ظلمانی و مرده را كه نور را می‌زدایند و در خود می‌بلعند ترك كن. (14)

چیزهایی كه نور را در خود صید كرده‌اند تو آن‌ها را صید كن. میوه‌ها و گیاهان و آب‌های نور گرفته … (15)

بدن انسان پر از حجاب‌های ظلمانی است كه جلوی جریان یافتن نور، جلوی ورود نور و تابش نور را می‌گیرند. این حجاب‌های ظلمانی خیلی راحت‌تر از آن‌طوری كه ساخته می‌شوند از بین رفتنی‌اند. (16)

وقتی به غذای خود نگاه می‌كنید نور را در آن بیابید و ببینید كه نور غذا را می‌خورید. بنابراین هنگامی كه تاریكی را در غذای خود دیدید آن را نخورید و به كسی ندهید كه بخورد. بگذارید روح‌های تاریك از آن تناول كنند چون به آن نیازمندند.‌(17)

هم از نور خورشید بخور و هم از ستارگان كه این نورها یكسان نیستند اما اصل نورخواری را در تغذیه از نور خدا نگاه‌دار.(18)

به نور ارضی و ظاهری راضی نشو و از نور سماوی و باطن سرشار شو. آن وقت است كه نور خدا، نور زنده و زنده‌كننده، نور زندگی در تو پدیدار می‌شود و زندگی می‌كند. (19)

برگرفته از کتاب درمان هماهنگ و شفای الهی – تعالیم استاد ایلیا «میم» در زمینه درمان و شفا