استاد ایلیا «میم» رام الله

همه می دانیم که عمر حضرت نوح (ع) بسیار طولانی و نزدیک به هزار سال (۹۵۰) بوده است. البته پدران او هم عمر طولانی داشتند مثلا حضرت آدم ۹۳۰ سال در زمین زندگی کرد. پسر او شیث در ۹۱۲ سالگی مرد، انوش (پسر شیث) در ۹۰۵ سالگی از دنیا رفت و پسر او قینان تا ۹۱۰ سالگی عمر کرد. یارد و متوشاح هم که از پدربزرگان نوح (ع) بودند بیش از ۹۰۰ سال در زمین زیستند. حضرت نوح در سن ۵۰۰ سالگی صاحب سه پسر به نام های سام، حام و یافث شد.

من فکر می کنم نوح (ع) خواسته یا به احتمال قوی تر ناخواسته، رژیم غذایی و روش های خاصی را اعمال کرده است چون خداوند هر کاری را از مسیر طبیعی و معقول خودش انجام می دهد. مثلا، به نظرم یکی از عادات غذایی نوح (ع) استفاده از غلات و سبزیجات، و گوشتهای سالم بوده است که همین نکته خودش یکی از توصیه های اصلی تغذیه پیشرفته امروزی محسوب می شود. گواه این مدعا هم کلامی است که خداوند به نوح (ع) می فرماید: «بارور و زیاد شوید و زمین را پر سازید. همه حیوانات و خزندگان زمین، پرندگان هوا و ماهیان دریا از شما خواهند ترسید، زیرا همه آنها را زیر سلطه شما قرارداده ام و شما می توانید علاوه بر غلات و سبزیجات، از گوشت آنها نیز برای خوراک استفاده کنید»

اینطور شد که اسم این سلسله از مقالات را «نوح آموز» گذاشتم و منظورم از آن آموزه هایی است که احتمالا ذر زندگی حضرت نوح (ع) وجود داشته است زیرا او نزدیک به هزار سال با قدرت، موفقیت و سلامت زیسته است. ان شاء ا... حضرت نوح (ع) از کار بنده خشنود شود و همه دوستان و دشمنانم و مرا دعا کند.

در قسمت قبل به بعضی از فرضیه های عملی برای افزایش طول عمر اشاره کردیم. البته فرضیه های دیگری هم وجود دارد که به وقتش سراغ اش می رویم. بیایید حالا یک سوال دیگر را مطرح کنیم اصلاً چرا انسان پیر و فرسوده می شود؟ چگونه جسم انسان آمادهٔ مرگ طبیعی می شود؟ از راه های مختلفی می توان به این سوال جواب داد و برای پاسخ گویی به آن، فرضیه ها یا حتی قوانین مختلفی را می توان مبنا قرار داد. از تأثیرات ارتعاشی و جریان تقدیری گرفته تا عوامل ژنتیکی، توافقات روحی، ویژگی زمانی، ویژگی های نژادی و ده ها فرضیهٔ دیگر. اما یکی از مسلم ترین مبانی جواب به این پرسش، که از حالت فرضیه گذشته و به یک اصل علمی و تجربی مبدل شده، موضوع تغذیه است.

طبق این اصل، مهم ترین روش حفظ و تجدید جوانی و جلوگیری از پیری (کند کردن آن) و همچنین اساسی ترین روش پیشگیری از بیماری ها و افزایش مقاومت و توان دفاعی بدن، تغذیه می باشد. برای این منظور، دانش تغذیه در اولین قدم، آنتی اکسیدان ها را توصیه (اکید) می کند.

اما آنتی اکسیدانها چه هستند؟

وقتی آهن در معرض هوا قرار می گیرد چه اتفاقی برایش می افتد؟ می پوسد و اصطلاحاً زنگ می زند. باورتان می شود! بدن ما هم در مجاورت (درونی با) هوا چیزی شبیه به اکسید شدن برایش اتفاق می افتد. بدن انسان در برخورد با بعضی از ملکولهای آزاد فرسوده شده و وضعیتی مشابه زنگ زدگی برایش بوجود می آید. این ملکول های مخرب همان «رادیکال آزاد» معروف هستند که محصول ضایعات کاری سلول های بدن هستند. رادیکال های آزاد یا به عبارتی عوامل اکسیداسیون بدن، در برخورد با سلول های سالم، اخلال گری کرده و دست به تخریب می زنند و در نتیجه مانع از فعالیت طبیعی اجزاء بدن می شوند. پیامد این تخریب و اخلال گری چیست؟ فرسوده شدن بدن یا آنچه ما به آن پیری می گوییم. تضعیف سیستم دفاعی و مقاومت بدن و بنابراین افزایش آسیب پذیری در برابر انواع بیماری ها. از دست دادن شعور و نشاط و به اصطلاح حال و وضع جوانی. علاوه بر این احتمالا یکی از تاثیرات مستقیم رادیکال های آزاد، ایجاد نوعی از اختلالات سلولی است که می تواند به سرطان منجر شود.

راه های مختلفی برای برخورد با رادیکال های آزاد (که آزادی ایشان به اسارت و مرگ انسان منجر می شود) توصیه شده است. اما ظاهراً معتبرترین راه عملی مقابله با این عوامل تخریب کننده جسم استفاده از مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان، دشمنان رادیکال آزاد یا به قولی رادیکال خواران، است. آنتی اکسیدان ها قادرند اکسیژن را که از سوخت و ساز سلولها به جا می ماند خنثی کنند و به این ترتیب از تخریب سلولها و بروز اختلافات سلولی جلوگیری نمایند.

اما آنتی اکسیدان ها و به عبارتی غذاهای جوانی که بر ضد انواع بیماری ها و در نتیجه پیری و فرسودگی عمل می کنند، در کدام مواد غذایی وجود دارند؟

برای پاسخ به این سوال کتاب های زیادی نوشته شده و تاکنون تحقیقات دامنه داری صورت گرفته و کماکان نیز این تحقیقات در حال انجام است. هر از چند گاهی در اخبار علمی می شنویم که دانشمندان متوجه شده اند فلان ماده حاوی آنتی اکسیدان است یا دارویی با ترکیب چند آنتی اکسیدان به بازار آمده. موادی که با اکسید شدن مقابله می کنند فراوانند اما از مهم ترین عناصر آنتی اکسیدان می توان به اسید پانتوتنیک (ویتامین P)، کوآنزیم Q۱۰، ویتامین A (در حالت بتاکاروتن)، ویتامین D و C و سلینوم اشاره کرد...

اما به طور خلاصه می توان گفت که اغلب سبزی ها و میوه ها حاوی مواد آنتی اکسیدان هستند. در این میان، غالباً آن هایی که معروف تر اند، حاوی مقادیر بیشتری از این عناصر حیاتی هستند.

خوب برگردیم به تحلیل زندگی نوح (ع) و پدران او.

در فرمانی که خداوند به نوح (ع) می دهد این موضوع را صریحاً به او می فرماید که آن ها باید از انواع روئیدنی ها (مانند غلات و سبزیجات) استفاده کنند. خداوندی که خدای پدران نوح و آدم (ع) هم بوده است به احتمال بسیار قوی چنین توصیه ای را هم به آدم (ع) و فرزندان او داشته است… به همین دلیل عمر نوح و پدران او بسیار طولانی بوده است اما در نسل های بعدی...

این به معنای اشباع شدن بدن از عوامل آنتی اکسیدان است. نتیجه این تغذیه علاوه بر کند شدن روند پیری و فرسودگی در نوح و فرزاندانش، افزایش مقاومت و قدرت دفاعی بدن آن ها در برابر انواع بیماری ها، میکرب ها و ویروس ها بوده است. مخصوصاً عوامل بسیار کشنده ایی مانند قند و چربی خون، انواع سرطان و بیماری های قلبی که عامل بسیاری از مرگ و میرهای طبیعی در دنیای فعلی است…

سرطان و بیماری های قلبی را که می شناسید. وقتی رشد و تکثیر ناگهانی و غیر طبیعی سلول های بدن که به دزدیدن و مصرف کردن غذای سلول های مجاور منجر می شود، اتفاق بیفتد، شخص دچار سرطان شده. ممکن است سلول های سرطانی پاره شوند و تولید زخم نمایند یا اینکه از طریق خون و کانال های لنف به دیگر قسمت های بدن گسترش یابند...

مهم ترین عامل بیماری های قبلی هم انسداد عروق است که اصلی ترین عامل آن تجمع و رسوب کلسترول می باشد.

سبزی ها، غلات و میوه ها علاوه بر آنتی اکسیدان ها دارای مواد دیگری هم هستند که به صورت مضاعفی بر علیه کلیه بیماری های مختلف عمل کرده، سیستم هورمونی و عصبی بدن را در تعادل و هماهنگی کامل قرار داده و موجب سم زدایی از بدن می شوند.

علاوه بر تأثیر کلی و عمومی سبزی ها و میوه ها، بعضی از مواد غذایی خاص وجود دارند که بصورت ویژه ایی بر علیه انواع بیماری ها و عوامل مرگبار عمل می کنند. مثلاً تعدادی از روئیدنی ها تأثیر مستقیمی بر باز شدن عروق و جلوگیری از بیماری های قلبی دارد؛ ماهی که در دستور غذایی خداوند به نوح (ع) هم آمده و همچنین پرندگان از بهترین نوع گوشت محسوب می شوند که علاوه بر گوشت سفید بودن (که بر خلاف گوشت قرمز سرشار از کلسترول، دارای کلسترول مخرب قابل توجهی نیست) حاوی ده ها عنصر و مادهٔ حیاتی می باشند که از طریق تغذیهٔ وحشی و طبیعی به بدن آن ها وارد شده. یا ماهی که روغن آن دارای امگا ۳ می باشد و امگا ۳ می تواند مانعی جدی در برابر سکته های قلبی باشد.۱

بنابراین تا اینجا نتیجه می گیریم که:

نوح (ع) و پدران او با توجه به رژیم «سبزی، غلات، میوه و گوشت آبزیان و پرندگان» از انواع آنتی اکسیدان ها، انواع ویتامین ها و مواد معدنی، پروتئین ها و اسید آمینه های فوق العاده و انواعی از مواد حیاتی دیگر که موجب طول عمر، سلامتی و تجدید جوانی است استفاده کرده اند و بنابراین علاوه بر بیمه شدن در برابر بیماری ها و عوامل مرگبار مختلف، فرآیند پیر شدن و فرسودگی را به شدت کند کرده و بلکه به تأخیر می انداختند.

پریا (شباب حسامی(

۱. روغن ماهی اکنون یکی از مکمل های غذایی مهم بر علیه حمله های قلبی محسوب می شود.