استاد ایلیا «میم» رام الله

حیوانات بخشنده‌اند و به سرعت فراموش می‌کنند. شاید خداوند حضور آنها را به ما بخشیده است تا عشق بدون شرط  را درک و تجربه کنیم.
علاوه بر همه آنچه که درباره عشق نوشته شده است، میلیونها انسان وجود دارند که تا به حال عبارت "دوستت دارم" را به کار نبرده‌اند. میلیونها انسان دیگر وجود دارند که هرگز این عبارت پر انرژی را نشنیده‌اند و خیلی خیلی بیشترند کسانی که هرگز عشق را حس نکرده‌اند. دکتر دین اورنیش در کتاب عشق و بقا نظر جالبی دارد: "بقای ما به قدرت شفادهی عشق، صمیمیت و روابط بستگی دارد."
قدرت شفا دهی عشق، به عشق میان انسانها محدود نمی‌شود. امروزه دانشمندان در تحقیقات خود و بررسی روابط بین حیوانات هم به این نتایج رسیده‌اند.
کدام یک دیگری را شفا می‌دهد؟
نمونه‌های بسیاری از توانمندی حیوانات در تاثیرات درمانی و شفادهی، و روابط عاطفی که با بسیاری از انسانها برقرار می‌کنند، مشاهده شده است.
لاری دوسی از یک مطالعه که در دانشگاه دوک انجام شده نمونه مستندی را ارائه می‌دهد. پسر جوانی به نام هوف در خانه اش تعدادی کبوتر را نگهداری می‌کرد. هوف به پای هر پرنده یک نشانه به صورت یک شماره وصل می‌کرد تا بتواند آنها را تشخیص دهد. روزی او یک کبوتر زخمی را در باغ پیدا کرد، به کبوتر کمک کرد و تا زمانی که خوب شد از او نگهداری کرد. زمستان آن سال هوف به شدت بیمار شد و برای عمل جراحی به بیمارستانی دویست مایل دورتر فرستاده شد. یک شب بسیار سرد و برفی او صدای آرامی را از پشت پنجره اتاقش در بیمارستان شنید. وقتی که پرستار پنجره را باز کرد، یک کبوتر به درون اتاق پرید و روی سینه هوف نشست. پس از چک کردن پای کبوتر هوف نشانه خودش را دید. یکی از همان کبوترهای خانگی. به نظر بسیار بعید می‌رسید که کبوتر این همه راه را پرواز کرده باشد؛ اما به هر حال او جایی رفته بود که دوستش به عشق و درمان نیاز داشت.
با نگهداری از یک حیوان خانگی، طول عمر بیشتری داشته باشید
دکتر مایکل روزین معتقد است کسانی که از حیوانات خانگی نگهداری می‌کنند، جوانتر از هم سن و سالان خود باقی می‌مانند. او در کتابی با همین عنوان، به این نتیجه رسیده است که از بین کسانی که از یک حمله قلبی جان سالم به در برده‌اند،۹۴ درصد آنها از حیوانات خانگی نگهداری می کرده‌اند، اما از بین آنهایی که هیچ حیوانی را در خانه نداشته‌اند، تنها ۷۲ درصد زنده مانده‌اند.
اغلب این حیوانات در موقعیتی بوده‌اند که نیاز به حمایت و درمان داشته‌اند. در بیشتر موارد دوستداران حیوانات معتقدند که حضور حیوانات در زندگی آنها تاثیرات عمیق و ژرفی داشته است. شاید یک علت طول عمر و سلامت روستاییان نیز ارتباط آنان با حیوانات باشد.

خیابان دوطرفه
آیا می‌توان گفت که خداوند حضور حیوانات کوچک خانگی را به ما عطا کرده تا معنی عشق بدون شرط را بفهمیم؟
می‌توانیم حیواناتمان را سرزنش و تنبیه کرده و آنها را زمانی که مطابق میل ما رفتار نمی‌کنند، در جایی حبس کنیم. اما زمانی که بسوی آنها بر می‌گردیم تنها چند دقیقه طول می‌کشد تا آنها دوباره صورت خود را به پاهایمان بمالند و مشتاقانه گوشه‌های لباس ما را بکشند و بازی کنند. شاید آنها برای این در زندگی ما هستند تا نوع خاصی از دوست داشتن را تجربه کنیم، دوست داشتنی که در مقیاس روابط پر از شرط و شروط بسیاری از انسانها نمی‌گنجد.
اگر می‌توانستیم مانند آنها ببخشیم و دوست بداریم، با همان خلوص و با همان سرعت، چه مردمان سالم و خوشبختی بودیم!

قدرت شفادهی حیوانات
لیم هونگ آن به شدت افسرده بود. مردی حدودا چهل ساله و مبتلا به شیزوفرنی. دکتر ماهادیوان، رئیس بیمارستانی که او به مدت طولانی در آنجا بستری بود، تصمیم گرفت تا بیماران را به دیدن مزرعه پرورش اسب که در همسایگی بیمارستان بود ببرد و از فضای آنجا لذت ببرند.
لیم ابتدا هیچ تمایلی برای ترک شبانه‌روزی نداشت، اما سرانجام شروع کرد به قدم زدن در بین مزرعه، آب دادن به اسبها و گاهی مراقبتهای بسیار ساده از بعضی از آنها.
بعد از مدتی ارتباط دوجانبه‌ای بین او و اسبها برقرار شد. این دوستی و رفت و آمد به میان اسبها، او را برای ارتباط با مردم آماده کرد؛ و لیم برای اولین بار با کارمندان شبانه‌روزی صحبت کرد؛ و پس از مدت کوتاهی با کمک دکتر ماهادیوان توانست شغل ساده‌ای پیدا کند.
دکتر ماهادیوان معتقد است: تغییرات زندگی لیم بسیار افسانه‌ای بوده است و هیچ شکی وجود ندارد که اسبها در این تغییر نقش بسیار کلیدی بازی کرده‌اند.
طی ۱۵ سال گذشته، دانشمندان در سراسر جهان نوعی درمان را براساس همنشینی با حیوانات بنا نهاده‌اند. در کمبریج انگستان، محققان کشف کرده‌اند که اغلب کسانی که به مدت یک ماه حیوانی خانگی را در خانه خود نگهداری می کرده‌اند، دردهای مزمنشان به طور محسوس و مشخصی کاهش یافته است.
مؤسسه تحقیقاتی پزشکی بیکر در ملبورن استرالیا در یک بررسی نشان داده است که از بین ۶۰۰۰ بیمار مورد مطالعه، آنهایی که حیوان خانگی نگهداری می کرده‌اند، فشار خون کمتر، کلسترول کمتر و حمله قلبی کمتری داشته‌اند.
محققان آمریکایی هم به این نتیجه رسیده‌اند که آنهایی که حیوانی را نگهداری می‌کنند و دچار حمله قلبی می‌شوند، اغلب به مدت طولانی تری بعد از حمله قلبی زنده می‌مانند.
رئیس بخش روانشناسی بیمارستان توکیو معتقد است که حیوانات می‌توانند به ما در از بین بردن حس تنهایی کمک کنند. آنها با ایجاد یک رابطه حسی که عمدتا براساس نیاز طبیعی آنهاست، ما را تشویق به ایجاد یک رابطه متقابل می‌کنند.
زمانی که زلزله ویرانگر کوبه در سال ۱۹۹۵ همه شهر را ویران کرد، بسیاری از مردم در سالنهای عمومی اسکان داده شده بودند، با وجود آنکه طبق قانون، حضور حیوانات در مراکز عمومی قدغن بود، مسئولین این اجازه را به مردم دادند تا حیوانات خود را به اماکن اسکان موقت ببرند. به دنبال اتخاد این تصمیم، تجربه بسیار موفقی به دست آمد. دکتر جین کاتو رئیس انجمن بیمارستانهای دامپزشکی ژاپن می‌گوید: مردمی که حیوانات خود را به همراه داشتند به وضوح شادتر بوده و بسیار بهتر با بحران مقابله کردند.

با توجه به تحقیقات و تجارب متعدد، نمی‌توان تاثیر حیوانات را بر زندگی انسان انکار نمود. این تاثیرات بخصوص در جوامعی که روابط انسانی تضعیف شده است (مانند جوامع غربی) نقش مؤثرتری دارد و درواقع ابزاری برای تجربه و یادآوری روابط دوستانه و به دور از معامله گری است. در جوامع شرقی گرچه روابط انسانی هنوز به آن حد بحرانی نرسیده است که انسانها برای رفع نیازهای عاطفی خود به حیوانات وابسته باشند اما آگاهی از این تاثیرات و همینطور توجه به مواهب طبیعی که حیوانات نیز بخشی از آنند، مسلما می‌تواند به داشتن حیاتی هر چه کاملتر و پربارتر منجر گردد و تجلیات عشق را هر چه بیشتر در زندگی انسان آشکار سازد.

تدوین: شیوا
منبع: نشریه هنرهای زیستن – شماره ۴